عابدزاده: برای بدست آوردن پول فست فود زدم

 احمدرضا عابدزاده که سه هفته قبل خبر فعالیتش در خدمات بیمه ای شد. حالا در آستانه افتتاح مغازه فست فود در هتل قو است به همین بهانه با سنگربان محبوب و خاطرانگیز فوتبال کشورمان گفت وگویی  انجام دادیم. 

عابدزاده  به نکات جالبی نیز اشاره کرد:

* جای احمدرضا عابدزاده با این تجربه و افتخار در فوتبال است یا کارهایی نظیر خدمات بیمه و فست فود؟
مسلما اگر شرایط برای حضورم در فوتبال مناسب بود به حرفه ای می پرداختم که همه جوانی ام را پایش گذاشتم و به آن عشق می ورزم اما وقتی بستر فوتبال برای من یا هر فوتبالی دیگری و خاک خورده های این رشته فراهم نیست چه کار کنیم. بنشینم در منزل و با هوا ارتزاق کنم. به هرحال من هم تا جایی که در توانم است کار می کنم تا زندگی ام آنطور که دوست دارم سپری شود. 

* چطور می شود شرایط کار برای کاپیتان نسل طلایی فوتبال ایران فراهم نشود؟
دارید می بینید در یک قاره دیگر برای من پیشنهادات مختلفی برای کار وجود دارد. از پرورش دروازه بانان گرفته تا کار با بچه های دبیرستانی یا دانشجویان ولی در کشور خودم شرایطی را تجربه کردم و دارم می بینم که خوشحال کننده نیست. شما در بدنه فدراسیون به جز دکتر اسدی چند نفر را سراغ دارید که فوتبالی باشند وقتی یک آدم غیرفوتبالی وارد فوتبال شود اطرافیانش هم تقریبا غیرفوتبالی خواهد بود شاید اگر یک فوتبالی وارد یک صنف دیگر شود افرادی که به کار می گیرد رفقای فوتبالی اش باشند . چون آنها را می شناسد و به آنها اعتماد دارد. 

* از حرفه جدیدتان صحبت کنیم که البته در گذشته در خیابان شریعتی دستی بر آتش داشتید. 
آن مغازه استیجاری بود. اما حالا در متل قو ملکی را گرفته ام را که انشاالله در سال های آینده بتوانم خودم مالکش باشم. زندگی تمام شیرینی اش برای من به کار و فعالیت است از یکجا نشستن بیزارم. الان روش زندگی ام و برنامه هایم کمی عوض شده اند. ساعت 10 شب می خوابم تا 5 بیدار باشم و ساعت 6 صبح در باشگاه به ورزش بپردازم و هم خودم تمرین کنم و هم شاگردانم را تمرین بدهم. ساعت 9:30 صبح هم از باشگاه به دفتر بیمه می روم و تا شب هم آنجا به کارهایم رسیدگی می کنم. ولی از پنجشنبه که مغازه را در متل قو افتتاح می  کنم سرم شلوغ تر هم خواهد شد. برای من شیرینی زندگی ام از روزی که به یاد دارم کار و کوشش بوده است. 

* از اخبار پرسپولیس مطلع هستید؟
بله مگر می شود بازی های تیم محبوبم را نبینم و اخبارش را ندانم. 

* نظر شما درباره اعتصاب دو روز قبل بازیکنان پرسپولیس به دلیل نگرفتن حق و حقوقشان چیست؟
من می خواهم بگویم گناه تماشاگران و بازیکنان چیست؟ با بازیکن توافقاتی کرده اند که باید نسبت به آن متعهد باشند. چون آنها هم جدا از خودشان خانواده دارند و در زمانی که ما زندگی می کنیم متاسفانه پول نقش مهمی ایفا می کند. چه کسی هزینه ای سنگین زندگی امروزی را باید تامین کند. اما این وسط بیشترین آسیب را تماشاگران می بینند آنها نه تنها دستمزدی نمی گیرند بلکه هزینه هم می کنند و احساسشان در گرو موفقیت این تیم است. به واقع آنها به لحاظ عاطفی و مالی آسیب می بینند شاید خیلی ها نتوانند به استادیوم بروند. اما آنهایی هم که در منزل هستند بالاخره از یک کارشان می زنند تا از پای تلویزیون بازی تیم محبوبشان را ببینند. معتقدم متولیان ورزش باید به وضعیت دو تیم مردمی  کشور بیشتر رسیدگی کنند چقدر باید هزینه شود تا 20، 30 میلیون جوان برای دو ساعت یا سه ساعت یک سرگرمی جذاب داشته باشند. تیم هایی نظیر پرسپولیس و استقلال این شرایط را دارند که در هفته برای دو ، سه ساعت وقت میلیون ها نفر نوجوان، جوان، میانسال و حتی کهنسال کشورمان را پر کنند و اگر موفق باشند برای ساعت ها باعث شاد بودن روح و روان این جمعیت قابل توجه می شوند. در شرایط امروزی که آدم ها کمتر می خندند یا کمتر شاد هستند خیلی خوب است که فوتبال می تواند وسیله ای باشد برای شاد کردن چند ساعته میلیون ها نفر از هم وطنان ما. 

* پس شما موافق اعتصاب بازیکنان هستید؟
به هیچ عنوان موافق اعتصاب نیستم. چون مسلما این حرکت باعث نگرانی و ناراحتی میلیون ها هوادار تیم می شود در شرایطی که پرسپولیس دارد خوب بازی می کند و خودش را به صدر جدول نزدیک می کند کوچکترین بحرانی می تواند این تیم را از مسیر فعلی یا به اصطلاح از ریل خارج کند. من از هفته سوم یا چهارم لیگ بود که می گفتم پرسپولیس آینده خوبی دارد این تیم جوان است و هفته به هفته بهتر می شود. بالاخره این موهایمان را در همین فوتبال سفید کرده ایم. عملکرد فنی پرسپولیس در هفته هایی که می باخت و مساوی می کرد نشان می داد این تیم آینده خوبی دارد. مثل بچه ای که در یک سالگی می دود و زمین می خورد این نشان دهنده چیست؟ اینکه بچه سالم است و این زمین خوردن اقتضای سنش است. الان پرسپولیس به شرایط خوبی رسیده و بحران درونی بسیار نگران کننده است. حداقل سه، چهار مرتبه در مصاحبه هایم تاکید کرده ام که نگذارید پرسپولیس به بحران مالی بخورد. و همانطور که پیش بینی می کردم به این حرف ها توجهی نشد. به بازیکنان پرسپولیس هم می گویم اگر باشگاه پول داشته باشد که دریغ نمی کند. قبل از اینکه تصمیم به اعتصاب بگیرید به صورت دسته جمعی بارها و بارها مشکلات تان را به مدیریت باشگاه منتقل می کردید اما اعتصاب رسانه ای می شود دل هوادار را می لرزاند. مسلما فوتبالیست باید حق و حقوقش را بگیرد. ولی خب همه بازیکنان هم می دانند بازی در تیم های بزرگ جدا از اینکه افتخار است و یک ویترین بزرگ به شمار می رود دردسرهایی هم دارد از مشکلات مالی گرفته تا اینکه بعد از شکست های تلخ شیشه های اتومبیل بازیکن به زمین ریخته می شود. از اینکه در کوچه و خیابان برایت کف بزنند تا اینکه بعد از یک ناکامی علیه ات شعار بدهند اینها جزوی از فوتبال در همه دنیاست. 

* آینده پرسپولیس را با همین مشکلات چطور می بینید؟
من هنوز به تیم پرسپولیس خوشبین هستم و امیدوارم در پایان لیگ همه هواداران را شیرین کام کند پرسپولیس یا حتی استقلال باید تیم عاشقان باشند. همانطور که هواداران عاشقانه تیم شان را دوست دارند بازیکنان هم باید عاشق تیم شان باشند و با تک تک سلول های بدنشان برای موفقیت تیم شان زحمت بکشند.