کد مطلب: 34375
تاریخ انتشار : سه شنبه ۳۰ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۳:۳۹
نتانیاهو به هر دری زد و با هر کسی که توانست لابی کرد، با اعراب هم موضع و یک کاسه شد تا مذاکرات هسته ای ایران و کشورهای 5+1به نتیجه نرسد، اما نشد که نشد!
آزادنگار-ایران خبر: سال 2007 بود که روزنامه صهیونیستی يديعوت آحرونوت از تیتر " احمدی نژاد متشکریم تو برگ برنده ما بودی" استفاده کرد و با اعلام اینکه موضع گیری های احمدی نژاد درباره هلوکاست یک بار دیگر«هولو کاست» را به سوژه روز دنیا تبدیل کرد، استدلال کرده بود، احمدی نژاد برگ برنده صهیونیستها در این باره است.
همین تازگی ها نیز آنگاه که ماراتن نفس گیر مذاکرات به لحظاتی رسیده بود که همگان از یک توافق بزرگ و قریب الوقوع می گفتند، روزنامه دیگر صهیونیستی به نام هاآرتص نوشت:" احمدی نژاد کجاست که ما الان واقعا به او نیاز داریم؟ "
.jpg)
22 خرداد که روحانی رییس جمهور شد کارشناسان بی طرف اعلام کردند یکی از عصبانی ترین دولتها در این روزها، رژیم اشغالگر قدس است، چرا که مشروعیت بین المللی دشمن دیرینه اسراییل یعنی ایران ، معادلات و منافع صهیونیستها را در معرض واژگونی قرار می داد.
اما در روی دیگر سکه، شاید نتانیاهو هرگز به این نیاندیشیده باشد که چه نعمت بزرگی برای ایران بوده است!
هرچند "تزیپی لیونی،" رئیس حزب اتحاد صهیونیستی وزیر خارجه اسبق این رژیم هم به این موضوع اشاره کرده و گفته است: نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل عامل «موافقتنامه بد» بین ایران، آمریکا و دیگر قدرت‌های گروه پنج به اضافه یک است.
لیونی به درستی نتانیاهو را شخصی «بی عرضه» نامیده و می گوید:نتانیاهو به جای جدل با اوباما برسر توافق با ایران می بایست او را آرام می کرد و باعث می شد آمریکا به موافقتنامه ای دست یابد که بتواند یک «بسته امنیتی مهم» برای اسرائیل باشد.
البته معلوم نیست که اگر خانم لیونی خود بر مسند وزارت خارجه باقی بود می توانست اوباما را آرام کند یا نه!
اگر موضع گیری ها و سیاست غلط خارجی احمدی نژاد به گفته کارشناسان اسراییلی به نفع این رژیم تمام شده است، شخصیت، رفتار و روحیه نتانیاهو نیز کار را به نفع این ایران پیش برد.
اگر نبود نتانیاهو که برخی او را دیوانه ای در میدان بین الملل می دانند و اگر کسی در اسراییل بر مسند نخست وزیری تکیه زده بود که از وجهه قابل تحمل تری برخوردار است، شاید کار مذاکرات به این شکل پیش نمی رفت و جلب رضایت اسراییل الویت بیشتری پیدا می کرد.
در این میان بد نیست یادی هم کنیم از وزیر خارجه مستعفی اسراییل که او نیز نقش سازنده ای در پیروزی مذاکرات داشت ... آویگدور لیبرمن ،رئیس حزب ملی‌گرای افراطی« اسرائیل خانه ما» است، کسی که او را تندروترین وزیرخارجه رژیم صهیونیستی نیز نامیده اند و روز توافق ایران غرب را «روز سیاه تاریخ» خوانده است.
تندروی لیبرمن به حدی است که وی به دلیل محافظه کاری نتانیاهو در قبال فلسطینیان در کابینه جدید، از همراهی با وی سرباز زد!
لیبرمن، نتانیاهو را به اتخاذ سیاستهای متغیر و عدم تعهد به نابودی حماس در غزه و یا ساخت و سازهای جدید در شهرکهای یهودی متهم کرد و به کابینه تازه نیامد.
شاید لیبرمن، زیرکانه از همراهی کابینه ای که همزمانی آن با صدور قطعنامه 2231 در تاریخ اسراییل ثبت خواهد شد، سرباز زده باشد، اما او هرچقدر که هیاهو داشته باشد و نتانیاهو را متهم به ناتوانی در ایجاد مانع بر سر راه مذاکرات هسته ای ایران کند ، باز هم بخش عمده ای از سیاست خارجی اسراییل در روزهایی که مذاکرات قدم به قدم به پیش می رفت ،به پای او هم نوشته خواهد شد و شاید اگر او نیز به سازش ناپذیری درقبال صلح در خاورمیانه شناخته نمی شد، از سال 2013 تا کنون روند مذاکرات به گونه ای دیگر رقم می خورد.
فرصت دیگری که در جریان مذاکرات برای ایران پیش آمد کابینه خالی از وزیر خارجه در سرزمینهای اشغالی است .
این روزها در حالی توافق ایران و 5+1 به سرانجام می رسد که رژیم صهیونیستی در نبود لیبرمن ،هنوز وزیر خارجه جایگزینی ندارد و خود نتانیاهو به تنهایی بار این مسئولیت را به دوش می کشد؛
اکنون «تزیپی هوتوولی» ،تندروی دست راستی، قائم مقام و معاون وزیر خارجه و تا اطلاع ثانوی دیپلمات ارشد اسرائیل است.
هر چقدر تندرو ها در داخل سرزمینهای اشغالی میدان جولان بیشتری پیدا می کنند و آرایشان بهبود می یابد، در بیرون مرزها نیز کمتر برای اسراییل تره خرد می شود، تا جایی که خود لیبرمن 10 روز قبل از امضای توافق میان ایران و 5+1 با انتقاد از نتانیاهو اعلام کرد که در وین کسی ما را جدی نمی گیرد!
اسراییل در روزهایی شاهد لغو 6 قطعنامه ضد ایرانی بود که وزیر خارجه ای نداشت تا با با همتایان غربی و مهمانان هتل کوبورگ برای شکست مذاکرات رایزنی کند و تلاشهای هوتوولی، معاون تندروی نتانیاهو هم که همان روز اعلام کرده بود مانع اجرایی شدن توافق خواهد شد، حداقل تا روز تصویب قطعنامه بی نتیجه مانده است.
خلاصه، نتانیاهو، لیبرمن و هوتوولی هم برای ما نعمتی بودند و اگر آن روزها صهیونیستها به کنایه موضع گیری های رییس دولت ایران را به نفع خود دانستند و به تمسخر نوشتند: «احمدی نژاد مچکریم» و یا در جریان مذاکرات آرزو کردند کاش احمدی نژاد رییس جمهور بود، امروز ما هم به نخست وزیر اسراییل می گوییم :«نتانیاهو مچکریم!»
چقدر مذاکرات هسته ای به دیوانه ای چون تو نیاز داشت!
نویسنده: آزادنگار
