سی ویژگی کره جنوبی

 

1. ۱-با ۵۱ میلیون جمعیت، اقتصاد دوازدهم جهان و ۱/۱ تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی؛
   ۲-شهروندان ۲۲۰۰ ساعت در سال کار می‌کنند؛
   ۳-بالای ۳۰٫۰۰۰ دلار درآمد سرانه (۶۰ دلار در سال ۱۹۶۰)؛
   ۴-حمایت پایدار و همه جانبه هیأت حاکمه از تولیدکنندگان و شرکت‌های خصوصی؛
   ۵-بی کاری ۳/۲ درصد و تورم ۱/۳ درصد؛
   ۶-در هزینه کردن برای تحقیق و توسعه (R&D) از آمریکای شمالی و اروپای غربی بالاتر؛
   ۷-حداقل ۵ درصد رشد اقتصادی در ۴۵ سال گذشته؛
   ۸-شروع یک فعالیت اقتصادی: در سه مرحله و ۴ روز طول می‌کشد؛
   ۹-مبارزه با فقر و تحقیر تاریخی از طریق تولید ثروت؛
   ۱۰-پس‌انداز بالا و مصرف کم به عنوان فرهنگ فردی و سازمانی؛
   ۱۱-اول در جهان در دولت الکترونیک؛
   ۱۲-هشتم در جهان در استانداردهای بهداشت؛
   ۱۳-کره جنوبی یک کشور توسعه یافته محسوب می‌شود؛
   ۱۴-نیروی کار بسیار با انگیزه، پرکار و با انضباط؛
   ۱۵-در صدر تولیدکنندگان: کشتی قاره‌پیما، موبایل؛ صفحه LCD و تراشۀ حافظه؛
   ۱۶-اجماع فکری و استراتژی مشترک همه جریان‌های سیاسی و امنیتی درون حاکمیت نسبت به کره و آیندۀ آن؛
   ۱۷-رقیب سی‌لی‌کان‌ولی در نوآوری و فن‌آوری؛
   ۱۸-رقابت جدی با محصولات ژاپنی و چینی؛
   ۱۹-فرهنگ عمومی: اعتماد، راستگویی، تحمل بالا، تعامل، یادگیری و پرهیز از بدگویی؛
   ۲۰-نظام آموزشی فوق‌العاده کارآمد، حرفه‌ای و رقابتی؛
   ۲۱-نوآوری در فن‌آوری: مهم‌ترین بنیان رشد و توسعه اقتصادی؛
   ۲۲-شایسته سالاری نهادینه شده در بنگاه‌ها و دولت؛
   ۲۳-ده شرکت بزرگ خصوصی یک چهارم نیروی کار را استخدام کرده‌اند؛
   ۲۴-هیأت حاکمه به ندرت در رسانه‌ها حاضر می‌شود؛
   ۶۲-۲۵ درصد از زنان، شاغل هستند؛
   ۲۶-ارتباطات گسترده بین‌المللی و به ویژه آسیایی؛
   ۲۷-یادگیری، بهتر شدن و تغییر: کانون فرهنگ فردی و اجتماعی؛
   ۲۸-حداقل دخالت دولت در فعالیت‌های بخش خصوصی؛
   ۲۹-تشکل‌های مؤثر بخش خصوصی، کارگران و نویسندگان برای اثر گذاری بر سیاست‌های دولت؛
   ۳۰-اولویت جایگاه و آینده کره جنوبی بر هر موضوع دیگری چه در حاکمیت، چه در میان بنگاه‌ها و چه در میان شهروندان.