کد مطلب: 36213
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۹:۰۷
سرای مشیر" یا "گلشن شیراز"، نام مکانی در شیراز است که که در انتهای جنوبی بازار وکیل در گوشه شرقی آن قرار دارد.
سر در ورودی سرای مشیر، دو طبقه کاشی کاری شده است که در زیر آن کتیبه ای قرار دارد با زمینه لاجوردی و خط نستعلیق. عمارت سرای گلشن بنای مرحمت پناه حاجی میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک شیرازی را نشان می‌دهد.
در پایین کتیبه، دو سنگ مرمری قرار گرفته که روی آنها عبارتی در بیان اهداف تأسیس سرا، حک شده و در پایان تاریخ 1282 هجری قمری قید شده است.
سرای مشیر دو طبقه دارد که کف پوش طبقه اول از قلوه سنگ و طبقه دوم سنگ و آجر است. در هر طبقه حجره هایی وجود دارد و در جلو حجره ها، ایوانی قرار گرفته است. حجره‌های طبقه دوم یکتو هستند و مرزهای لچکی آنها کاشی کاری شده است.سه رشته پلکان در سه ضلع مختلف طبقه اول را به طبقه دوم متصل می‌کند. طبقه یا اشکوب دوم در لبه ایوان دارای فخرمدین است.
حجره‌های طبقه اول، تودرتو هستند و به وسیله راهرویی به حیاط وصل می‌شوند. این حجره ها درهای چوبی منبت و مشبکی دارند که از چوب ساج ساخته شده اند.
دو پله که از دو تخته سنگ یک دست ساخته شده، در ورودی این مکان به سوی دالان ورودی قرار دارد.
در عرق چین سقف دالان ورودی ترنج هایی بر قطعات کاشی کاری وجود دارد.
مدخل ورودی سرا، کاسه پوش بزرگی است که به یک شاه تویزه تکیه کرده است.
در وسط حیاط حوض بزرگ هشت ضلعی ای قرار دارد که لبه و پاشویه آن از سنگ‌های مختلف یکپارچه ساخته شده است و سه فواره دارد. در چهار طرف این حوض، باغچه هایی قرار گرفته که در آن درخت نارنج پرورش یافته است.
کف پوش این مکان، قطعات کوچک سنگ است. در ضلع شمالی این بنا، در فضای بسته هشت ضلعی، ساختمان هایی قرار گرفته که سقف مرتفعی دارند که کاشی کاری و مقرنس کاری شده است.
در وسط گنبد آن نیز، بادگیری وجود دارد که در دهانه آن اشعاری شامل نام چهارده امام، با خط نستعلیق بر روی کاشی حک شده است.
در ضلع جنوبی حیاط تالار و اتاق هایی در بخش‌های بالا و پایین قرار دارد. در ضلع شرقی و غربی حیاط، مغازه‌ها و راهروهایی وجود دارد که در مغازه‌ها همگی ارسی‌های چوبی است با شیشه‌های رنگی تزیین شده. معماری این بنا، از معماری کاروانسراهای صفوی گرفته شده است.
این بنا با رنگ زرد و طرح‌های گلدانی سبک اختلاط را معرفی می‌کند که در زمان قاجاریه رایج شده بود.
سرای مشیر در سال ۱۳۴۷ هجری شمسی با شماره ۴۲۴ در سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسیده است.
منبع:
http://www.beytoote.com/iran/bastani/moshir.html
http://fa.wikipedia.org
قبادی : از سال 51 نگهبان سرای مشیر هستم
سید علی محمد قبادی که از کارمندان قدیمی سازمان میراث فرهنگی شیراز بوده پس از بازنشستگی به نگهبانی از سرای مشیر مشغول می شود.
وی با اشاره به قدمت سرای مشیر می گوید: این ساختمان حدود 300 سال عمر دارد و همزمان با دیگر آثار باستانی و تاریخی شیراز همانند حمام و بازار وکیل، ارگ کریم خان، باغ قوام، خانه زینت الملوک، نقش رستم و پارسه در زمان قاجار بنا شده اند.
قبادی به لباس های زمان قاجار هم اشاره داشت و قدمت آنها را هم همان 300 سال می دانست به طوریکه لباس های خود او نیز جزو عتیقه ها به حساب می آید.
وی در سرای مشیر به سید معروف است و کسبه آنجا این نام را به او نسبت دادند. سید مسئول نگهداری از اموال همه کسبه است و در همان سرا زندگی می کند.
کم لطفی میراث فرهنگی به آثار تاریخی
وی گلایه ای از مسئولین میراث فرهنگی داشت و می گفت حدود 40 سال است که برای سرای مشیر هزینه ای صورت نگرفته و کم کم این بنای قدیمی و زیبا به صورت خرابه ای در می آید. گلایه اش از این بود که درهای مغازها نیاز به روغن کاری دارد، ترک دیوارها باید ترمیم شود، حوضی که در وسط سرا قرار دارد خالی و خشک است. کسبه هم هزینه ای را متقبل نمی شوند چون هزینه اجاره بالایی پرداخت می کنند.
قبادی می گوید: از به همین صورت پیش رویم دیگر مردم ذوق و انگیزه ای برای بازدید از بناهای تاریخی و سنتی را نخواهند داشت هر چند با خنده ادامه داد که ظاهرش باعت جذب توریست های ایرانی و خارجی می شود.
وی در پایان افزود: از اواسط اسفند ماه تا اواسط فروردین شیراز شهر بسیار شلوغ و جذابی است به طوریکه کار و کاسبی در این دوره سکه است.
گزارش از مه جبین محمدی_ ایران خبر
