کد مطلب: 39439
 
تاریخ انتشار : شنبه ۱۴ شهريور ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۲۱
براي شناخت با موسيقي خياباني در كشورهاي اروپايي و امريكايي ابتدا لازم است با فرهنگ هنر خياباني آشنايي پيدا كنيم و سپس به بخشي از آن كه مربوط به موسيقي است، بپردازيم.
فلسفه موسیقی خیابانی چیست؟
 
ایران خبر- در تعريف هنر خياباني آمده است كه: «هنر خياباني به نوعي از آثار هنري اطلاق مي شود كه در مقابل آثار هنري رسمي موزه ها، كليساها و گالري ها سربرآورده است. اين آثار هنري، گاهي به اشتباه با هنر گرافيتي برابر درنظر گرفته مي شوند، اما بايد دانست كه گرافيتي زيرمجموعه يي از هنر خياباني است. گرافيتي شامل ديوارنوشته ها، انواع طراحي هايي كه روي ديوارها صورت مي گيرد يا حتي كندن لايه هاي گچي ديوار براي طراحي شكل مورد نظر است.
    اين در حالي است كه هنر خياباني اعم از گرافيتي است. چسباندن پوستر هاي مختلف، استفاده ازاستنسيل به عنوان الگوي طراحي يا زدن برچسب هاي مختلف روي ديوار را نمي توان در حوزه گرافيتي قرار داد. تئاتر، نوازندگي، ديوار نوشته ها و... همه اين هنرها جزيي از طيف گسترده هنر خياباني محسوب مي شوند.»اما در اين ميان
    دو بخش در كشور هاي اروپايي و امريكايي شكل پررنگ تري به خود گرفته است. در وهله اول موسيقي خياباني كه هيچ گونه منع قانوني در صورت عدم مزاحمت براي افراد حقيقي و حقوقي ندارد و در وهله دوم گرافيتي قرار دارد كه در اكثر كشور هاي دنيا نوعي نابهنجاري و جرم تلقي مي شود و پيگرد قانوني دارد. در اين يادداشت سعي شده است كه به موسيقي خياباني پرداخته شود. موسيقي اي كه زادگاه آن در خيابان ها و پارك هاست و افراد مختلفي را جذب خود مي كند.
    اگر براي نخستين بار پاي در يك كشور اروپايي و امريكايي بگذاريد حضور نوازندگان و گروه هاي موسيقي خياباني بسيار جلب توجه كند و حتي ساعتي از وقت شما را به خود اختصاص مي دهد. مورد قابل توجه در اين ميان كثرت بسيار زياد اين گروه و افراد در سطح پارك ها و مراكز دانشگاهي است. البته براي اكثر افراد جوامع غربي اين امر به صورت يك روزمرّگي در دنيا صنعتي درآمده است.
اما با اين حال افراد زيادي را به خود جلب مي كند. البته نمي توان نقش موثر دولت ها را در اين امر ناديده گرفت. به طور مثال چندي قبل در كشور آلمان و در شهر برلين طبق يك جشنواره كه هر سال برگزار مي شود، اعلام شد كه 75 درصد گروه هاي شركت كننده در اين جشنواره از نوازندگان و گروهاي دانشجويي- خياباني هستند. و براي بار اول است كه در اين جشنواره شركت مي كنند كه متاسفانه در ايران اين موضوع مورد توجه قرار نمي گيرد و استعداد هاي بسياري در نطفه از بين مي روند. از سوي ديگر مي توانيم به جشنواره تابستاني موزه ويكتوريا آلبرت لندن اشاره كرد كه به مدت يك هفته از تمام هنرمندان اعم از خياباني و آكادميك دعوت مي كند بدون پرداخت هزينه يي در فضاي باز اين موزه آثار خود را به نمايش عموم بگذارند. بايد به اين امر توجه داشت كه موزه ويكتوريا آلبرت به نقاشان و طراحان تازه كار اين اجازه را مي دهد كه در محيط داخلي موزه از تابلو ها و مجسمه هاي اساتيد بزرگ به عنوان نمونه استفاده كنند و در همان مكان از نقاشي اصلي كپي برداري بكنند.
در شهر لندن در سال گذشته نه فستيوال موسيقي برگزار شد كه از اين ميان بيش از 5 فستيوال تنها مختص گروه هاي موسيقي خياباني بود. و برنامه هاي اين فستيوال ها از طرف مراكز هنري وابسته به دولت با چنان دقتي برنامه ريزي شده بود كه سه ماه قبل از شروع فستيوال پوستر هاي آن در سطح شهر به دست افراد علاقه مند داده شد. البته بايد توجه داشت كه يكي از اصول نوازندگي خياباني رها شدن از چارچوب هاي هنري غالب جامعه است و بيشتر افرادي كه در خيابان ها به نوازندگي مشغول هستند خواهان تغيير نگرش و شنوايي مخاطبان عام يك جامعه اند .
    البته بايد توجه داشت كه اين موضوع را با تكدي گري به وسيله موسيقي يكي ندانست. زيرا در موسيقي خياباني فرد يا باند هاي مختلف بيشتر به ارائه كار خود و تاثير آن بسنده مي كنند تا به دست آوردن و تامين مالي، اما در تكدي گري به وسيله موسيقي فرد متكدي به هر وسيله يي براي امرار معاش خويش دست مي زند. حال اگر بر حسب اتفاق مسير شما به مترو يك شهر اروپايي افتاد يا در آفتابي گرم در خيابان هاي يك شهر امريكايي قدم مي زديد و به گروه يا فردي برخورديد كه موسيقي خياباني را با شناخت از همه جوانب آن به شما ارائه مي كرد لحظه يي درنگ كنيد و اگر دستي بر آتش موسيقي داريد آن فرد يا گروه را با موسيقي سنتي و ايراني آشنا كنيد تا به اين صورت در غناي فرهنگ تمامي ملت ها كوشا باشيم.