ایران خبر- هر گاه با پدر بزرگ و مادربزرگ هایمان صحبت می کردیم از روزگاران نه چندان دور و آداب و احتارمی که افراد به یکدیگر می گذاشتند صحبت می کردند، که در آن زمان احترام به بزرگترها یه اصل مهم و اساسی به حساب می امد و اگر کسی در ادای احتارم کوتاهی می کرد نوعی احساس گناه در وجودش احساس می کرد.
به گفته قدیمی ترها پدر و مادرها بر اساس الگوهای رفتاری و تربیتی خود فرزندانشان را تربیت می کردند و پرورش می دادند و هر الگوی رفتاری تعریفی خاص داشت.
اما به مرور زمان و با تغییرات اساسی در روابط اجتماعی افراد برخی از اصول اخلاقی و الگوهای رفتاری نیز تغییر محسوسی پیدا کردند. شاید مشغله زیاد مردم، تغییرات بومی و فرهنگی، تغییر کلی روش و سبک زندگی و عوامل اقتصادی از عوامل تاثیر گذار در این قضیه باشند.
اما آنچه اکنون مطرح است این موضوع می باشد که چرا آداب تکریم و احترام به سالمندان و بزرگ ترها روز به روز کمرنگ تر می شود. وظیفه پدر و مادر است که این آداب و ارزش را به فرزند خودبیاموزند زیرا خود پدر و مادر اولینالگوی رفتاری فرزند به حساب می آیند و نمونه بارز یک الگوی رفتاری هستند.
بعد از خانواده و پدر و مادر در انتقال ارزش ها و آداب رفتاری، جامعه و رسانه ها باید عهده دار این مسئله مهم باشند و با ترویج این فرهنگ ارزش احترامبه سالمندان و پدر و مادر را به جوانان بیاموزند.
اگر الگوهای رفتاری و یادگیری آنها اصالت نداشته باشند قطعا تربیت فرزند سطحی خواهد شد. اگر پدر و مادر با بی توجهی نسبت به تربیت فرزند خود وقت بگذارد قطعا جواب و نتیجه مطلوبی نخواهد گرفت.
متاسفانه برخی از جوانان امروز به هیچ ارزشی احترام نمی گذارند و رعایت اصولی الگوهای رفتاری و اجتماعی برای آنها نوعی ضدارزش به حساب می آید که فقط به خواسته ضدارزش خود احتارم می گذارند و لاغیر!
به عنوان مثال؛ هر کدام از ما بارها شاهد این موضوع بودیم که افراد سالمندی به سختی سوار اتوبوس شده اند و با بی مهری برخی جوانان روبرو شده بودند و جوانان با خیال راحت برجای خود نشسته ا ند و هیچ توجهی هم به افراد سالمند ندارند!
دیدن اینگونه رفتارهای غیراجتماعی برای سالمندان سخت است. زیرا آنها از ابتدا سالمند نبوده اند روزکاری بر آنها گذشته و پا به سن گذاشته اند و توان جسمی آنها نسبت به دیگران کمتر شده است. جوانان با دیدن افراد مسن باید وظیفه خود بدانند که به آنها احترام بگذارند.زیرا برخی از آنها عمری را صرف کرده ا ند تا افراد جامعه رشد پیدا کنند پس مستحق چنین رفتاری بی رحمانه ای نیستند.
در هر شرایطی احترام بگذاریم
زندگی صنعتی امروز، کمبود وقت، گرفتاری و مشغله نباید برای برخی افراد بهانه ای باشد که از رعایت آداب معاشرت سرباز زنند.
پیامبر صلی الله علیه و آله میفرمایند: هر گاه بزرگ قومی بر شما وارد شد گرامیاش بردارید. (الکافی ج2 ص 659)
و این گرامی داشتن بر خاستن از جای خود سلام کردن و تمام آداب اجتماعی را شامل میشود.
پیری هم متانت دارد
دنیای پیری دنیایی است مملو از خاطره و تجربه. پس بهتر آنکه با آگاهی و هوشیاری بتوانیم از تجربیات افراد مسن استفاده کنیم زیرا آنها برای کسب این تجربه ها بهای زیادی را پرداخت کرده اند.
امام علی علیه السلام میفرمایند : وقار پیری نزد من دوست داشتنیتر از نشاط جوانی است. (غرر الحکم ح 10099)
کلام آخر اینکه؛
افراد پیرو مسن در زندگی هر کسی انسان هایی مفید و باتجربه هستند که جوان ترها باد قدردان آنها باشند.