ایران خبر بررسی می کند؛
فقر اقتصادی عامل اصلی افزایش بی رویه دستفروشی در پایتخت
کد مطلب: 53883
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۱۴:۴۷
شاید برای برخی از مسئولین وجود دستفروشان در معابر عمومی چهره شهر را کریه و زشت کرده باشد و برخوردهای ناشایستی نیز با این افراد صورت گرفته است، اما نباید بدون در نظر گرفتن مشکلات دستفروشان صورت مسئله را پاک کرد.
ایران خبر- پدیده "دستفروشی" نشان دهنده اوج بیکاری جوانان است. البته و متاسفانه امروزه با فقر و فشارهای اقتصادی شاهد هستیم که افراد میانسال نیز برای گذران امورات زندگی به دستفروشی پناه برده اند.
امروزه دستفروشی از خیابان ها و بازار به مترو و اتوبوس نیز کشیده شده است و کمتر کسی است که با فرد دستفروشی روبرو نشده باشد. در چهره برخی از این افراد فقر و بیچارگی موج می زند و با چشمان غمگین چشم به دست مردم دوخته اند تا بتوانند اجناس خود را به فروش برسانند.
شاید برای برخی از مسئولین وجود دستفروشان در معابر عمومی چهره شهر را کریه و زشت کرده باشد و برخوردهای ناشایستی نیز با این افراد صورت گرفته است، اما نباید بدون در نظر گرفتن مشکلات دستفروشان صورت مسئله را پاک کرد.
زن یا مرد میانسالی که کیسه های اجناس را به سختی حمل می کند تا بتوانند مبلغ ناچیزی کسب درآمد کند نباید مورد بی مهری ماموران شهرداری قرار گیرد قطعا اگر چنین اشخاصی از نظر مالی تامین بودند هرگز اینقدر سختی و خفت را به جان نمی خریدند.
برخورد ماموران شهرداری با یک فرد لبو فروش در خور جایگاه انسان نبود. آنها تمام دارایی يك فرد زحمتكش را به هدر دادند، لبوي‌هاي او را در جوي خيابان تخليه كردند. گاري‌اش را از او گرفتند، يك ظرف پلاستيكي دربسته پر از موادي كه مورد استفاده لبوفروش است، چنان به غيظ بر زمين كوبيدند كه پاره شد و همه محتوايش به زمين ريخته شد، مثل اينكه با يك دشمن عنود برخورد مي‌كنند.
متاسانه تمایم این برخوردها در مقابل چشم جمعيتي كه براي مشاهده صحنه جنگ ماموران شهرداري با يك لبوفروش در گرفته بود، رخ داد و طبيعي بود كه مردم با جملات فراوان و بعضا تندي كه بيان مي‌كردند، هواي لبوفروش را داشتند و عليه ماموران مجري برخورد با يك فقير درمانده، زمزمه مي‌كردند.
نمونه های بسیار زیادی از این برخوردهای با دستفروشان در پایتخت دیده می شود. موضوع اصلی بیان کردن این مثال ها نیست بلکه موضوع این است که باید به "پدیده دستفروشی" اساسی رسیدگی شود و این موضوع با مجریان رفعسد معتبر ختم نشود!
فرض كنيد شهرداري تهران بخواهد واكسي‌ها را از سراسر خيابان‌ها جمع‌آوري كند، شايد ١٠ هزار (آمار در اختيار ندارم، فقط حدس مي‌زنم واكسي را بايد در بعضي محل‌ها جاي دهد و راسته بازار واكسي‌ها راه بيندازد! يا آنان را وادار كند كه مغازه يا دكه‌اي اجاره كنند. قطعا اين‌گونه افراد اگر سرمايه بسيار اندكي هم مي‌داشتند، به شغل ديگري مشغول مي‌شدند نه واكس زدن كفش مردم كه كمترين سرمايه ممكن را مي‌خواهد. همچنين است شغل كاذب بچه‌هاي نحيف و رنگ پريده يا پيرمردان از كارافتاده كه براي به دست آوردن يك لقمه نان، ترازویي را جلوي خود مي‌گذارند و وزن عابران را اعلام مي‌كنند. خوب است اينها هم ساماندهي شوند و براي آنان يك راسته بازار ترازو دارها تاسيس شود يا هر كدام مغازه و دكه‌اي را اجاره كنند. خانم‌هاي چادري فراواني را كه چند تا كيسه حمام و ليف بافته‌اند و براي فروش آن در حاشيه پياده رو‌ها بساط پهن مي‌كنند و...
با برخی از دستفروشان مترو هم کلام می شوم و می پرسم آیا درآمد شما بالای دو میلیون تومان است؟ دختری که بسیار خسته بود و مقداری از اجناسش را نیز دزدیده بودند لبخندی تلخی زد و گفت: اگر این مبلغ درآمد داشتم حتما مغازه اجاره می کردم تا مجبور نباشم صبح تا شب کیسه های اجناس را حمل کنم!
دیدن این همه فقر و کمی زندگی بسیار دردآور است. چه کسی می خواهد نیازهای زندگی افراد دستفروش را تامین کند که روزی چندین بار از سر لطف و عنایت مدیران شهرداری تن شان به لرزه در می آید.
مگر غیر از این است که افزایش دستفروشی فقط به بیکاری و فقر اقتصادی برمی گردد. چرا باید در کلان شهری مثل تهران تا این حد افراد محروم و فقیر وجود داشته باشد. نکته جالب این است که اکثر افرادی که از دستفروشان خرید می کنند از سطح درآمد پایینی برخوردار هستند و نمی توانند مایحتاج خود را از اجناس با کیفیت انتخاب کنند پس به ناچار از دستفروشان خرید می کنند.اینحاست که باید بگوییم مردم خودشان به داد هم می رسند!
رونق و افزایش دستفروشی یکی از نشانه های زندگی سخت و بد اقتصادی مردم است و تا زمانی که قدرت خرید افراد کم درآمد جامعه پایین بیایید با افزایش بی رویه دستفروشان مواجه خواهیم شد.
راهکار درست برای "پدیده دستفروشی" این است که مسئولان و مدیران عالی رتبه شهرداری تدابیر درست و مناسبی اتخاذ کنند تا هم این افراد بتوانند شغل و درآمدی داشته باشند و هم منظره شهر از زشتی و شلوغی رهایی پیدا کند.
امروزه دستفروشی از خیابان ها و بازار به مترو و اتوبوس نیز کشیده شده است و کمتر کسی است که با فرد دستفروشی روبرو نشده باشد. در چهره برخی از این افراد فقر و بیچارگی موج می زند و با چشمان غمگین چشم به دست مردم دوخته اند تا بتوانند اجناس خود را به فروش برسانند.
شاید برای برخی از مسئولین وجود دستفروشان در معابر عمومی چهره شهر را کریه و زشت کرده باشد و برخوردهای ناشایستی نیز با این افراد صورت گرفته است، اما نباید بدون در نظر گرفتن مشکلات دستفروشان صورت مسئله را پاک کرد.
زن یا مرد میانسالی که کیسه های اجناس را به سختی حمل می کند تا بتوانند مبلغ ناچیزی کسب درآمد کند نباید مورد بی مهری ماموران شهرداری قرار گیرد قطعا اگر چنین اشخاصی از نظر مالی تامین بودند هرگز اینقدر سختی و خفت را به جان نمی خریدند.
برخورد ماموران شهرداری با یک فرد لبو فروش در خور جایگاه انسان نبود. آنها تمام دارایی يك فرد زحمتكش را به هدر دادند، لبوي‌هاي او را در جوي خيابان تخليه كردند. گاري‌اش را از او گرفتند، يك ظرف پلاستيكي دربسته پر از موادي كه مورد استفاده لبوفروش است، چنان به غيظ بر زمين كوبيدند كه پاره شد و همه محتوايش به زمين ريخته شد، مثل اينكه با يك دشمن عنود برخورد مي‌كنند.
متاسانه تمایم این برخوردها در مقابل چشم جمعيتي كه براي مشاهده صحنه جنگ ماموران شهرداري با يك لبوفروش در گرفته بود، رخ داد و طبيعي بود كه مردم با جملات فراوان و بعضا تندي كه بيان مي‌كردند، هواي لبوفروش را داشتند و عليه ماموران مجري برخورد با يك فقير درمانده، زمزمه مي‌كردند.
نمونه های بسیار زیادی از این برخوردهای با دستفروشان در پایتخت دیده می شود. موضوع اصلی بیان کردن این مثال ها نیست بلکه موضوع این است که باید به "پدیده دستفروشی" اساسی رسیدگی شود و این موضوع با مجریان رفعسد معتبر ختم نشود!
فرض كنيد شهرداري تهران بخواهد واكسي‌ها را از سراسر خيابان‌ها جمع‌آوري كند، شايد ١٠ هزار (آمار در اختيار ندارم، فقط حدس مي‌زنم واكسي را بايد در بعضي محل‌ها جاي دهد و راسته بازار واكسي‌ها راه بيندازد! يا آنان را وادار كند كه مغازه يا دكه‌اي اجاره كنند. قطعا اين‌گونه افراد اگر سرمايه بسيار اندكي هم مي‌داشتند، به شغل ديگري مشغول مي‌شدند نه واكس زدن كفش مردم كه كمترين سرمايه ممكن را مي‌خواهد. همچنين است شغل كاذب بچه‌هاي نحيف و رنگ پريده يا پيرمردان از كارافتاده كه براي به دست آوردن يك لقمه نان، ترازویي را جلوي خود مي‌گذارند و وزن عابران را اعلام مي‌كنند. خوب است اينها هم ساماندهي شوند و براي آنان يك راسته بازار ترازو دارها تاسيس شود يا هر كدام مغازه و دكه‌اي را اجاره كنند. خانم‌هاي چادري فراواني را كه چند تا كيسه حمام و ليف بافته‌اند و براي فروش آن در حاشيه پياده رو‌ها بساط پهن مي‌كنند و...
با برخی از دستفروشان مترو هم کلام می شوم و می پرسم آیا درآمد شما بالای دو میلیون تومان است؟ دختری که بسیار خسته بود و مقداری از اجناسش را نیز دزدیده بودند لبخندی تلخی زد و گفت: اگر این مبلغ درآمد داشتم حتما مغازه اجاره می کردم تا مجبور نباشم صبح تا شب کیسه های اجناس را حمل کنم!
دیدن این همه فقر و کمی زندگی بسیار دردآور است. چه کسی می خواهد نیازهای زندگی افراد دستفروش را تامین کند که روزی چندین بار از سر لطف و عنایت مدیران شهرداری تن شان به لرزه در می آید.
مگر غیر از این است که افزایش دستفروشی فقط به بیکاری و فقر اقتصادی برمی گردد. چرا باید در کلان شهری مثل تهران تا این حد افراد محروم و فقیر وجود داشته باشد. نکته جالب این است که اکثر افرادی که از دستفروشان خرید می کنند از سطح درآمد پایینی برخوردار هستند و نمی توانند مایحتاج خود را از اجناس با کیفیت انتخاب کنند پس به ناچار از دستفروشان خرید می کنند.اینحاست که باید بگوییم مردم خودشان به داد هم می رسند!
رونق و افزایش دستفروشی یکی از نشانه های زندگی سخت و بد اقتصادی مردم است و تا زمانی که قدرت خرید افراد کم درآمد جامعه پایین بیایید با افزایش بی رویه دستفروشان مواجه خواهیم شد.
وافعا حالا شب عیدی میخان این بدبخت هارو از نون خوردن بندازن
عالی بود
چند صفحه از سایت رو دیدم
کارتون عالیه
سایت شما در آینده یکی از سایتهای مطرح ایران خواهد بود
طراحی سایت هم خیلی جالبه
موفق باشید..
سری بما هم بزنید..
آگهی90
چند صفحه از سایت رو دیدم
کارتون عالیه
سایت شما در آینده یکی از سایتهای مطرح ایران خواهد بود
طراحی سایت هم خیلی جالبه
موفق باشید..
سری بما هم بزنید..
آگهی90
واقعا چه گزارش خوبی و از ته دل نوشته شده درد مردم دردمند
ممنون و خدا قوت
ممنون و خدا قوت
وقتی یه دست فروش تو میدون هفت حوض نارمک دو برابر یه کارمند درآمد داره معلومه که دست فروشی رو ترجیح می ده
