کد مطلب: 66355

تاریخ انتشار : يکشنبه ۳ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۳۴

ایران خبر- اصطلاح کیفیت زندگی کاری در سالهای اخیر رواج زیادی داشته‌است. اما در مورد معنای این زندگی کاری اشاره به مجموعه ای از نتایج برای کارکنان نظیر رضایتمندی شغلی، فرصت های رشد، مسائل روانشناختی، کارفرما، کارکنان و میزان پایین بودن حوادث دارد. دوم، کیفیت زندگی کاری همچنین به مجموعه ای از کارها یا عملکردهای سازمانی نظیر مدیریت مشارکتی، غنی سازی شغلی و شرایط کاری مطمئن اشاره دارد. 

ادب و احترام گذاشتن به همکار و ارباب رجوع یکی از مهم ترین گزینه های رفتاری هر کارمندی هست که باید آن را بداند و رعایت کند. بايد هميشه ادب و اخلاق در محیط کار حفظ شود تا بهره وری و موقعیت شغلی افراد هم حفظ شود.

متاسفانه در ایران موارد بسیاری دیده می شود که کارمندان چه در بخش خصوصی و چه دولتی به دلیل عدم  رضایت شغلی رفتار مناسبی با ارباب رجوع ندارند و تصورشان بر این است که باید با خشونت و بدترین رفتار با مراجعه کننده برخورد داشته باشند.

برای همه ما این اتفاق پیش آمده در ساعات اولیه روز برای کار اداری، بانکی و یا هر کار دیگری به مرکز یا سازمانی مراجعه کرده باشیم و متاسفانه در اکثر مراکز و سازمان ها با برخورد بد کارمندان مواجه شده ایم. 

به عنوان مثال فردی ساعت 8 صبح  برای انجام کار اداری به سازمانی مراجعه می کند. این فرد در نهایت ادب و احترام با گفتن سلام و صبح بخیر وارد اتاق کارمندی می شود. کارمند حاضر نیست سر خود را بالا بگیرد به سردی و تلخی جواب سلام را می دهد آن هم از سر اجبار! بعد با پرسشی غیر حرفه ای از ارباب رجوع می پرسد کاری داشتید؟ این جمله برای همه ما آشناست و آن را شنیده ایم. حال باید از آن خانم یا آقای کارمند پرسید اگر فردی به دفتر شما مراجعه می کند قطعا کاری دارد، از سر تفریح و بیکاری به آنجا نیامده که شما با سردی و بداخلاقی با وی برخورد می کنید.

جای سوال است چرا برخی کارمندان از شروع کار بداخلاق هستند؟ واقعا ساعت 8 صبح با حجم بالایی از کار روبرو شدند یا کارهای زیادی انجام داده اند که با دیدن اولین مراجعه کننده اوقات تلخی می کنند. 

درست است همه افراد درگیر زندگی شخصی و خانوادگی هستند اما این مسئله توجیه مناسبی برای بدرفتاری در محیط کار نیست. فرد مراجعه کننده هم درگیری های مربوط به خود را دارد اما با رفتار مناسب با کارمند برخورد می کند.

متاسفانه آداب و رفتار کاری برای برخی از کارمندان در ایران تعریف نشده است و تصورشان بر این است، چون قرار است گره از کار فردی باز کنند هر طوری تمایل داشته باشند می توانند با ارباب رجوع ررفتار کنند. در صورتی که این بدترین نوع رفتار است و مراجعه کنندگان همیشه احساس نارضایتی از آن مجموعه کاری را دارند.

مسئله دیگری هم در برخی ادارات و مراکز وجود دارد و آن موقعیت شغلی افراد است. برخی کارمندان دارای پست و سمت بالایی هستند رفتار نامناسبی با مراجعه کنندکان دارند و چنان شیفته میز و صندلی شده اند که وظایف کاری خود را به طور کامل فراموش کرده اند. 

البته ناگفته نماند رفتار نامناسب برخی کارمندان در محیط کار فراگیر شده است و دیگر توجهی نمی کنند در دفتر مدیر کل مشغول به کار هستند و یا شغل پایین تری دارند.

نمونه بارز و قابل توجه بدرفتاری و بی ادبی منشی های مطب هستند. این قشر از افراد جامعه با بدترین رفتار با بیماران برخورد می کنند و هنوز هم شاهد رفتارهای زشت و ناپسند برخی از منشی ها هستیم. این افراد طوری با بیماران رفتار می کنند گویا فوق تخصص در یکی از بهترین و سخت ترین رشته های حوزه پزشکی را دارند البته این توهم ذهن آنهاست.

دسته دیگری نیز به بداخلاقی شناخته شده اند کارمندان برخی بانک های دولتی و پلیس +10 هستند. این افراد فکر می کنند که باید از ساعات اولیه کار با ارباب رجوع دعوا و جنگ داشته باشند و با اتمام ساعت کاری پیروزی خود را در جنگ علیه ارباب رجوع با افتخار بیان کنند.

به نظر می رسد کارفرمایان باید قبل از تجربه کاری افراد از ادب و نزاکت آنها سوال بپرسند. چرا که هر چقدر فردی توانایی و تجربه کاری بالایی داشته باشد اما نداند چطور با ارباب رجوع رفتار کند آن تجربه کاری هیچ ارزشی نخواهد داشت.

امید داریم یا کارفرمایان نگاه شان را تغییر دهند یا کارمندان رفتارشان را عوض کنند تا فضا برای مراجعه کنندگان قابل قبول باشد و شاهد رضایت افراد از مراجعه به سازمانی باشیم نه اینکه بشنویم فردی با اکراه و نارضایتی به سازمان یا مرکزی مراجعه می کند.

 

 

 

تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.

  توليد شده توسط نرم افزار جامع ”استوديو خبر“