کد مطلب: 66955

تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۱ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۰۲

ایران خبر- با کمی دقت به وضعیت عمومی جامعه متوجه می شویم که اکثر مردم غرق در استرس و فشارهای زندگی شده اند و گرفتاری ها و مشغله های روزمره شادی و نشاط را در زندگی شان از بین برده است.

مردم جامعه دچار افسردگی عمومی شده اند گویا هیچ انگیزه ای برای زندگی ندارند و به روزمرگی عادت کرده اند. وقتی حرف از شادی و خوشحالی زده می شود ذهن همه به سمت جشن، خنده و سرگرمی می رود. اما اکنون خبری از خنده و شادی واقعی بین اکثر افراد جامعه از بین رفته است.

وقتی فردی احساس شادی می کند که امنیت و آرامش خاطر داشته باشد و از رضایت نسبی شرایط زندگی برخوردار باشد و انگیزه و امیدی به ادامه زندگی داشته باشد.

در ایران شادی و نشاط افراد بیشتر در جمع های خانوادگی آن هم به بهانه ای صورت می گیرد. با برگزاری مراسم عروسی، تولد و یا مناسبت های دیگری افراد دور هم جمع می شوند و چند ساعتی را بدون دغدغه سپری می کنند.

در برخی از کشورها مردم با برپایی مراسمی به خیابان های می آیند و با یکدیگر به شادی مراسم خاص خود را برگزار می کنند. در خارج از کشور افراد جامعه به هر بهانه و مناسبتی می خواهند شاد باشند و این شادی را با یکدیگر تقسیم کنند ولی متاسفانه در ایران با توجه به برخی مسائل که در جامعه وجود  دارد و رفتار برخی از مردم این شادی گروهی از جامعه رخت بربسته و به فراموشی سپرده شده است.

به عنوان مثال در جامعه ایران هنوز این مسئله به خوبی درک نشده است که روز دختر که مخصوص دختران است باید با شادی و خوشحالی طی مراسمی برای دختران برگزار شود. مراسمی در محیطی باز و امن که فقط با حضور دختران باشد. شاید مراسکی در مکان های خاص برگزار شود اما در محیطی بسته و با اجرای مراسم رسمی و خاص که شاید در حوصله همه دختران نباشد.

شادی های دسته جمعی در ایران فقط با دلایل خاصی برگزار می شود. مثلا انتخابات ریاست جمهوری، برنده شدن یک
تیم ورزشی که آن هم با تدابیر امنیتی خاصی باید برگزار شود. برخی از مردم هم به همین شادی اندک رضایت می دهند. اما مگر سالی چند بار تیم ورزشی برنده می شود که مردم بهانه ای داشته باشند تا برای تخلیه روانی و شاد بودن به خیابان ها بیایند؟
مردم ایران به نوعی دچار قحطی زدگی شادی و نشاط شده اند! گویا باورشان شده نمی توانند شاد باشند و خوشحال بمانند، البته در بعضی موارد با توجه به سیاست های حاکم در اجتماع حق با مردم است که از اجتماع فراری باشند.

برخی با این ادعا که برنامه های شادی برای مردم در نظر گرفته اند فکر می کنند شادی را به منزل آنها برده اند. به عنوان مثال برنامه "خندوانه" یک برنامه سرگرم کننده و شاد در بین برخی از مردم مطرح است و ساعتی را بی فکر و دغدغه به دیدن این برنامه می گذرانند. اما عمر این برنامه هم تمام می شود مگر چقدر می توانند از این سبک برنامه ها تولید کنند تا مردم شاد باشند؟!
شادی و نشاط شامل متغیرهای بسیاری از آسایش و امنیت خاطر، امید به آینده و احساس رضایت داشتن می شود. این روزها شادی در هر قشر و گروهی از جامعه به عنوان یک ضرورت برای زندگی مناسب لازم و مطرح است.

علی رغم اینکه تجربه تاریخی فرهنگی غنی در شادی داشته ایم و تاریخ و فرهنگ و تقویم ما از گذشته تاکنون پر از اعیاد و مناسبت های دینی و مذهبی و جشن ها و گردهمایی ها و ... بوده است، اما وضعیت امروز یک مقدار متفاوت تر شده است. این را می شود از لابلای گزارش های موسسات بین المللی در سال های مختلف و واقعیت های موجود در جامعه درک کرد. اینکه شادی ها و نشاط جامعه با وجود مسائل متعدد اجتماعی و روندهای نزولی در حوزه اقتصادی کمرنگ تر شده است.

 

 

 

تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.

  توليد شده توسط نرم افزار جامع ”استوديو خبر“