کد مطلب: 120165
تاریخ انتشار : سه شنبه ۳ مهر ۱۳۹۷ ساعت ۲۰:۳۰
حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران، در حالی در مجمع عمومی ملل متحد سخنرانی خواهد کرد که مدتهاست دو گفتمان حول محور تروریسم، در جامعه بینالمللی شکل گرفته است. گفتمان حمایت ایران از تروریسم که دونالد ترامپ و پیش از آن سایر رؤسای جمهور امریکا سعی در القای آن به جامعه بینالملل داشتهاند و گفتمان قربانی تروریسم که بارها از سوی مسئولان ایرانی عنوان شده است.
به گزارش
ایران خبر،
حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران، در حالی در مجمع عمومی ملل متحد سخنرانی خواهد کرد که مدتهاست دو گفتمان حول محور تروریسم، در جامعه بینالمللی شکل گرفته است. گفتمان حمایت ایران از تروریسم که دونالد ترامپ و پیش از آن سایر رؤسای جمهور امریکا سعی در القای آن به جامعه بینالملل داشتهاند و گفتمان قربانی تروریسم که بارها از سوی مسئولان ایرانی عنوان شده است.
حسن روحانی راهی نیویورک، مقر سازمان ملل متحد شده تا بتواند گفتمان ایران را به عنوان گفتمان برتر به جامعه جهانی معرفی کند؛ آن هم در حالیکه تنها چند روز از حمله تروریستی به اهواز میگذرد. هرچند پیشبینی میشود که آنچه در مقر ملل متحد رخ دهد، چیزی فراتر از این گفتمانها باشد، اما باز هم میتوان نقش و تأثیر ایران را در برهم ریختن ادعاهای امریکا مهم دانست. چه ایران رویدادی که روز شنبه در شهر اهواز رخ داده است را مرتبط با گروههایی میداند که مورد حمایت کشورهایی هستند که ارتباط نزدیکی با امریکا دارند.
افکار عمومی جهانی همواره تروریسم را محکوم میکنند و در مقابل هم هستند دولتهایی که در یک رقابت منطقهای قرار گرفته و در این راه سرمایهگذاری میکنند. کشورهایی که در تعارض با ایران قرار دارند از وقوع حملات تروریستی در کشور ما خوشحال هستند و آنها که رابطه نزدیک با ایران دارند، تروریست را از سوی هر گروهی که رخ دهد محکوم میکنند. اما در هر صورت معتقدم که این بار مسألهای که از سوی مقامات دو کشور مطرح خواهد شد چیزی فراتر از این موضوعات باشد. رئیس جمهوری امریکا از مسائل موشکی خواهد گفت و ایران هم از مسأله خروج غیرقانونی امریکا از برجام و تعهداتی که از سوی این کشور زیر پا گذاشته شد و به تبع آن تحریمهایی که بر ایران تحمیل شد، میگوید. بهتر است که دکتر روحانی با قاطعیت و اعتماد به نفس کامل پشت تریبون حاضر شود و از موضوعات و مسائلی که کشور ما با آن درگیر است بگوید و بداند که افکار عمومی جهانی نیز همراه او خواهند شد. حتی در شورای امنیت سازمان ملل هم باید چنین شیوهای اخذ کرد. باید در آن جلسه شرکت کنیم و در مقام پاسخگویی به ادعاهای طرف مقابل دلایل خود را مطرح کرده و سعی کنیم طرف مقابل را وادار کنیم که به حقوق بینالملل و منشور ملل متحد پایبند باشد. این امر بسته به توانایی و درایت و کیاست طرفین است تا بتوانند توپ را به زمین طرف دیگر بیندازند.